دوربین سیاره ای و اتوگایدر مدل QHY5L-Ⅱ-M

در سال های اخیر با بالا رفتن کیفیت سنسورهای عکاسی تصویر برداری از اجرام آسمانی از جمله سیارات دچار تحول بزرگی شده است. برای عکاسی از سیارات چند فاکتور اساسی وجود دارد. کیفیت دید یا Seeing محل بسیار با اهمیت است. فاکتور دید یا همان اغتشاشات جوی می تواند تصویر و جزئیات سیاره را محو کرده و تصویری نا مطلوب و کم جزئیات تولید کند. هر چه سنسور تصویر بردار حساس تر باشد می توان سرعت عکاسی را بالا برد و در نتیجه با فریز کردن تصویر در کسری از ثانیه تصویری مطلوب ایجاد نمود. البته این به این معنی نیست که صرفا با داشتن سنسوری حساس می توان از دید بد عبور کرد ولی تا حدی می توان بر آن غلبه کرد. 

اندازه این دوربین بسیار کوچک است و تقریبا در اندازه یک چشمی 1.25 اینچ تلسکوپ است. رزولوشن تصویر 1.23 مگاپیکسل و از نوع CMOS می باشد. این دوربین از نوع Monochrome یا تک رنگ است و حساسیت بالاتری نسبت به مدل های رنگی دارد. بازده کوانتومی این دوربین در بیشترین حالت به 75 درصد می رسد و این به این معنی است که از هر 100 فوتونی که به این سنسور می رسد حدود 75 عدد از آنها ثبت می شوند که مقدار بسیار بالائی است و از بسیاری از سنسورهای CCD بهتر عمل می کند. 

این دوربین در بالاترین رزولوشن می تواند نرخ تصویر 30 فریم بر ثانیه را ثبت کند و در رزولوشن های پائین تر این عدد به 200 فریم در ثانیه افزایش می یابد که برای عکاسی از ماه و سیارات ایده آل است. ابعاد سنسور از نوع یک سوم اینچ است که در واقع سنسوری در ابعاد 4.8 در 3.6 میلی متر را شامل می شود. زمان نوردهی بین 20 میکروثانیه تا 10 دقیقه می تواند تنظیم شود. البته این دوربین دارای خنک کننده ترمو الکتریک جهت کاهش نویز های حرارتی نیست. در نوردهی های کوتاه که برای عکاسی از سیارات استفاده می شود نویز حرارتی به هیچ عنوان مشکل زا نیست . این نویز در زمان های نوردهی طولانی در حد چند دقیقه می تواند تاثیر خود را آشکار کند. 

به نمونه تصاویری از این دوربین که از سیارات گرفته شده است توجه بفرمائید :

البته همانطور که پیشتر گفته شد این دوربین از نوع سیاه و سفید بوده و تصاویر فوق به روش RGB با استفاده از فیلتر های رنگی تهیه شده اند. 

این دوربین می تواند به عنوان یک هدایتگر خودکار یا همان Autoguider نیز استفاده شود. هدایت گر خودکار ابزاری است که در عکاسی نجومی با نوردهی زیاد کاربرد دارد. در نوردهی های طولانی به دلایل زیادی از جمله خطای ردیابی مقر استوایی تصویر ستاره ها در طول نوردهی از شکل صحیح نقطه ای خارج شده و این به معنی مشکلی جدی است. هدایتگر خودکار با قفل کردن روی ستاره ای انتخابی نزدیک میدان دید خطاهای ردیابی را تحلیل کرده و پالس های کنترلی را به مقر استوائی ارسال می کند. و تصویر اجرام آسمانی در نورهی های بلند دچار مشکل نمی شود. البته تحلیل تصویر توسط کامیوتر متصل به دوربین انجام می شود. و سیگنال های کنترلی از طریق کابلی که به بدنه دوربین متصل می شود به مقر استوائی ارسال می شوند. جهت انجام ردیابی خودکار یا AutoGuiding  به نرم افزاری رایگان همانند PHD Guiding احتیاج دارید. 

در شکل زیر نمودار QE یا بازده کوانتومی دوربین را ملاحظه می کنید.

می­ توان گفت که این ابزار محبوب­ ترین اتوگایدر است و مشهورترین دوربین اتوگایدر کمپانی QHY نیز هست. بازده کوانتومی این محصول به 74 درصد می­رسد. این حساسیت از بسیاری از دوربین­ های CCD بالاتر است. از دیگر ویژگی­ های این ابزار می­ توان به سر و صدای بسیار کم آن اشاره کرد. همچنین نویز خوانش آن بسیار کم و به میزان 4 الکترون است که به میزان قابل توجهی پائین است. بکارگیرری تکنولوژی FPN (Fixed Pattern Noise) در این محصول باعث شده تا کالیبراسیون بهتری حاصل شود و وضوح و یکنواختی تصویر خروجی بالاتر برود. تمامی این مزایا روی هم رفته این سنسور را به انتخابی خوب برای تصویربرداری سیاره ­ای، اتوگایدینگ، عکاسی ژرفای آسمان و عکاسی میدان دید باز تبدیل کرده است. این خانواده از سنسورها در قالب دو محصول تک ­رنگ و رنگی با کدهای M و C عرضه شده­ اند. رزولوشن هر دو محصول 1.2 مگاپیکسل است. تراشه بکار رفته در آن 1280 در 960 پیکسل است که ابعاد هر پیکسل 3.75 میکرومتر می ­باشد.

با تغییر رزولوشن تصویر می­ توانید به نرخ­ های مختلفی از ثبت فریم دست پیدا کنید. در حالت رزولوشن کامل، مقدار نرخ 30 فریم بر ثانیه در دسترس است و اگر رزولوشن را به حالت VGA کاهش دهید می ­توانید به نرخ 106 فریم بر ثانیه نیز دست پیدا کنید.