هر سیاره در منظومه شمسی ما رنگ آسمان منحصربهفرد خود را دارد. چیزی که رنگ آسمان یک سیاره را تعیین میکند، ترکیب شیمیایی آن و زاویه برخورد نور خورشید به جو است. اگر میخواهید بدانید آسمان هر سیاره چه رنگی است، تا انتهای این مقاله با ما همراه باشید.
عطارد کوچکترین سیاره منظومه شمسی و نزدیکترین سیاره به خورشید است. گرانش سطحی کم و نزدیکی آن به خورشید وجود اتمسفر قابلتوجه را تقریبا غیرممکن میکند. جو عطارد مثل ماه ناچیز است و بنابراین هیچ ماده شیمیایی وجود ندارد که بتواند نور خورشید را جذب و پخش کند. در نتیجه، آسمان عطارد رنگ مشخصی ندارد و بهسادگی سیاه بهنظر میرسد.
زهره نزدیکترین سیاره به زمین و دومین سیاره نزدیک به خورشید است. اگرچه زهره نسبت به زمین به خورشید نزدیکتر است، سطح آن نور بسیار کمتری دریافت میکند. دلیل آن ضخامت جو این سیاره است که حدود ۹۰ برابر چگالی جو زمین است. نور خورشید نمیتواند بهراحتی به جو زهره نفوذ کند. این کمبود نور خورشید باعث میشود که آسمان زهره مانند غروب یا طلوع ابدی بهنظر برسد.
زمین به‌خاطر آسمان آبی و درخشان خود به سیاره آبی معروف است. توده‌های آب سطحی، مانند اقیانوس‌ها، این رنگ آبی را منعکس می‌کنند و باعث می‌شوند جهان ما از فضا آبی بهنظر برسد. دلیل آبی بودن آسمان زمین به‌دلیل پراکندگی نور آبی در جو است که در اثر ترکیبی از مواد شیمیایی و زاویه برخورد نور خورشید به جو ایجاد میشود.
زمین سیاره آبی و مریخ سیاره سرخ است. سطح و آسمان مریخ هر دو قرمز هستند و این هم‌رنگ بودن تصادفی نیست. سطح مریخ به‌دلیل اکسیداسیون سنگ‌ها قرمز است. به‌عبارت دیگر، مریخ جهانی زنگ‌زده است. همچنین، طوفان‌های گرد و غبار مکرری را تجربه میکند که بعضی از آن‌ها به‌قدری بزرگ می‌شوند که کل سیاره را می‌پوشانند.
این طوفان‌ها ذرات گرد و غبار را در سراسر جو پخش می‌کنند. از آن‌جایی که گرانش سطحی مریخ کم است، ذرات گرد و غبار قرمز برای مدت زمان طولانی در جو باقی می‌مانند و باعث می‌شوند مریخ آسمان قرمز داشته باشد.
تصور میشود که مشتری مثل زمین آسمان آبی دارد، اگرچه بسیار کم‌نور‌تر است. به این دلیل که مشتری نسبت به زمین نور خورشید بسیار کمتری دریافت میکند و بنابراین آسمان آن تیره‌تر بهنظر میرسد. اگرچه علت دقیق رنگ آبی آسمان مشتری مشخص نیست، یکی از دلایل آن احتمالا همان چیزی است که در زمین رخ می‌دهد. یعنی نور آبی خورشید در جو پراکنده میشود.
| بیشتر بخوانید: ستاره رشته اصلی تعریف و چرخه عمر |
مشتری و زحل نقاط اشتراک زیادی دارند و احتمالا هیچ دو سیاره‌ای در منظومه شمسی به‌اندازه آن‌ها شبیه هم نیستند. بااینحال، رنگ آسمان این دو سیاره متفاوت است. در حالیکه اعتقاد بر این است که مشتری آسمان آبی دارد، آسمان زحل تقریبا زرد است. این رنگ زرد احتمالا به‌دلیل وجود بلورهای آمونیاک در جو فوقانی زحل است که نور زرد ورودی را در آسمان پراکنده میکند.
در نگاه اول، اورانوس کسل‌کننده بهنظر میرسد. در مقایسه با حلقه‌های زحل یا طوفان‌های عظیم مشتری، این سیاره تقریبا هیچ ویژگی خاصی ندارد. احتمالا نوعی مه که در اتمسفر بالایی اورانوس وجود دارد تمام جزئیات جالب آن را پنهان کرده است. جالب این است که تصور میشود آسمان اورانوس به‌دلیل وجود متان در جو که نور آبی و سبز را پراکنده میکند، فیروزه‌ای است.
آسمان نپتون از نظر ظاهری بیشترین شباهت را به آسمان زمین دارد. بااینحال، این کمی عجیب است. نپتون و اورانوس از نظر ترکیب بسیار مشابه بوده و اعتقاد بر این است که متان عامل رنگ هر دو سیاره است. بنابراین، چگونه متان می‌تواند دلیل رنگ هر دو سیاره باشد در حالیکه رنگ آسمان آن‌ها متفاوت است؟ دلیل این تفاوت هنوز مشخص نیست، ولی ممکن است به‌دلیل چگالی بالاتر جو بالایی اورانوس و طوفان‌های شدید روی نپتون باشد.
| سیاره | رنگ آسمان |
| عطارد | سیاه |
| زهره | نارنجی |
| زمین | آبی |
| مریخ | قرمز |
| مشتری | آبی تیره |
| زحل | زرد |
| اورانوس | فیروزه‌ای |
| نپتون | آبی |
