در این مقاله، نگاهی به نقاط قوت و ضعف اصلی دوربین‌های دوچشمی و تک چشمی می‌اندازیم. همچنین، چند مدل را بررسی می‌کنیم تا بهترین گزینه را برای استفاده‌هایی مثل پرنده‌نگری، شکار، ورزش و سفر بشناسید. پس با ما همراه باشید.
یکی از دلایل اصلی که بیشتر افراد دوربین تک چشمی را به دوچشمی ترجیح می‌دهند تفاوت اندازه و وزن است. از آن‌جایی که دوربین تک چشمی اساسا دوربین دوچشمی است که نصف شده، معمولا تقریبا نصف اندازه و وزن یک دوچشمی را با کیفیت مشابه و لنزهای شیئی هم‌اندازه دارد. این یعنی با دوربین تک چشمی، علاوه‌بر عملکردهای دوربین دوچشمی مشابه، از مزیت قابل‌حمل بودن نیز لذت خواهید برد.
همچنین اگر تک چشمی بخرید که به‌بزرگی دوربین دوچشمی‌تان باشد، قطعا عدسی بزرگ‌تری خواهید داشت. در نتیجه اگرچه هر دو ابعاد و وزن مشابهی دارند، از مزایای یک لنز بزرگ‌تر بهره‌مند خواهید شد. اگر فقط اندازه و وزن را در نظر بگیریم، دوربین تک چشمی قطعا برنده است و گزینه بهتری برای همراه بردن در سفر، پیک‌نیک، پیاده‌روی، رویدادهای ورزشی و هر جایی که اندازه و وزن دستگاه مهم باشد، محسوب می‌شود.
وقتی پای کیفیت تصویر به‌میان می‌آید، دوربین‌های دوچشمی و تک چشمی تجربه بسیار متفاوتی ارائه می‌کنند که انتخاب گزینه مناسب را برای موقعیت‌های مختلف تحت‌تاثیر قرار می‌دهد.
دوربین تک چشمی Opticron WP 8x30 را در نظر بگیرید. لنز شیئی این دستگاه ۳۰ میلی‌متری است و توانایی جمع‌آوری نور آن تقریبا مشابه یکی از لنزهای یک دوربین دوچشمی متوسط است که لنزهایی با اندازه مشابه دارد (با فرض اینکه هر دو از شیشه‌ای با کیفیت مشابه ساخته شده‌اند و پوشش لنز مشابه دارند). حالا دوربین دوچشمی عالی Kite Lynx HD 8x30 را در نظر بگیرید. این دستگاه دو لنز شیئی دارد که یعنی دو برابر نور بیشتری را می‌گیرد.
| بیشتر بخوانید: یافته جدید تلسکوپ فضایی جیمز وب |
این عالی به‌نظر می‌رسد اما استفاده از هر دو چشم (حتی بدون دوربین دوچشمی) به این معنی نیست که تصویر را دو برابر روشن‌تر یا دو برابر بهتر از زمانی می‌بینید که فقط با یک چشم نگاه می‌کنید. احتمالا به این دلیل که مغز دو تصویر دریافت‌شده را ترکیب می‌کند و یک تصویر واحد می‌سازد.
بااین‌حال تجربه‌های فردی و تحقیق‌های انجام‌شده نشان می‌دهد که قدرت مشاهده هنگام استفاده از دو چشم، هرچند بسیار ناچیز، از نگاه کردن با یک چشم بیشتر است. «جیمی آپرویکی» و «ولبرخت» در مطالعه‌ای ادراک رنگ را هنگام استفاده از دوربین دوچشمی و تک چشمی مقایسه کردند و نتیجه گرفتند که ادراک رنگ و اشباع و همچنین اندازه میدان ادراکی، هنگام استفاده از دو چشم و یک چشم متفاوت است.
بسیار از افراد معتقد هستند که دوربین دو چشمی تجربه بسیار فراگیرتری نسبت به دوربین تک چشمی ارائه می‌کند. در مثالی که زدیم، تصویری که از طریق دوربین دوچشمی دیده می‌شود در شرایط کم‌نور به‌میزان کمی روشن‌تر است.
تجربه استفاده از انواع دوربین‌ها از چند جنبه قابل‌مقایسه است:
شکی نیست که شکل و اندازه فیزیکی خاص یک تک چشمی ۳۰ تا ۳۶ میلی‌متری به شما اجازه می‌دهد آن را در جیب کاپشن یا حتی کیف کمری قرار دهید و بدون اینکه سنگینی خاصی را حس کنید آن را همه جا همراه ببرید.
در مقابل، دوربین دوچشمی ۳۰ تا ۳۶ میلی‌متری با اندازه متوسط به این اندازه قابل‌حمل نیست. برای تجربه مشابه، باید مقداری عملکرد نوری را فدا کنید و سراغ یک نمونه کوچک‌تر ۲۰ تا ۲۶ میلی‌متری با لولای دوگانه بروید.
اگر به‌اندازه کافی تجربه داشته باشید، قطعا می‌توانید دستگاهی را که طراحی خوبی دارد تشخیص دهید و از عملکرد آن لذت ببرید. در دست گرفتن دوربین دوچشمی که واقعا ارگونومیک باشد، حس خوبی دارد. همچنین استفاده از چرخ فوکوسری که در دسترس است و به‌راحتی می‌چرخد، بسیار لذت‌بخش است. از طرف دیگر در دست گرفتن دوربین تک چشمی نیز راحت است، ولی شاید نیاز به بسته نگه داشتن یک چشم برای برخی ناخوشایند باشد.
دوربین تک چشمی بیشتر به‌عنوان ابزاری خوب برای شناسایی یا جمع‌آوری اطلاعات در نظر گرفته می‌شود، مثلا برای اطمینان از امنیت مسیر پیش رو و بخشی از تجهیزات ضروری برای شرایط اضطراری. همچنین برای علاقه‌مندان پرنده‌نگری و حیات وحش ابزار خوبی برای پیدا کردن سوژه است. از طرف دیگر اگر می‌خواهید از تماشای مناظر، پرنده‌ها و حیوانات لذت ببرید، دوربین دو چشمی باکیفیت، به‌ویژه برای مشاهده طولانی، گزینه بهتری است.
سازندگان دوربین‌های تک چشمی نیازی به نگرانی درباره حفظ تراز کامل بین دو طرف هنگام تغییر فوکوس ندارند. طراحی ابتدایی‌تر این دوربین‌ها به این معنی است که ساخت آن‌ها راحت‌تر است، قطعه‌های متحرک کمتری دارند و در نتیجه احتمال کمتری وجود دارد مشکلی در مکانیسم فوکوس یا هم‌خط‌سازی پیش بیاید. هنگام خرید دوربین دوچشمی رده بالا و حتی میان‌رده، نیازی نیست نگران استحکام باشید ولی اگر مدل ارزانی را انتخاب کرده‌اید، حتما به آن توجه کنید.
از آن‌جایی که دوربین‌های تک چشمی قطعه‌های کمتری دارند و تولید آن‌ها راحت‌تر است، ارزان‌تر هستند. دوربین تک چشمی با قیمت کمتری نسبت به دوربین دوچشمی معادل آن به فروش می‌رسد. بنابراین اگر می‌خواهید در فضا و هزینه صرفه‌جویی کنید، قطعا تک چشمی انتخاب بهتری است.
اگر قرار باشد بین دوربین تک چشمی و دوربین دوچشمی با ابعاد بیرونی مشابه اما لنزهای کوچک‌تر یکی را انتخاب کنید، اوضاع کمی پیچیده‌تر می‌شود.
فرض کنید یک دوربین دوچشمی جمع‌و‌جور ۲۶ میلی‌متری و یک تک چشمی متوسط ۳۲ میلی‌متری داریم. در نور کم، احتمالا تک چشمی تصویر روشن‌تری دارد ولی به‌اندازه دوچشمی محسورکننده و فراگیر نیست. اگر قیمت برایتان مهم نیست، انتخاب در نهایت به نوع استفاده از دستگاه ختم می‌شود.
در مقابل اگر قیمت یکی از نگرانی‌های اصلی‌تان است، یک تک چشمی ارزان متوسط یا بزرگ قطعا گزینه‌ای بهتر و قوی‌تر نسبت به دو چشمی منشور سقفی ارزان است. تاکید روی منشور به این دلیل است که یک دوربین دو چشمی ارزان با منشور جانبی می‌تواند عملکرد بهتری نسبت به منشور سقفی ارائه دهد و بنابراین ارزش بررسی دارد.
در مجموع، بین دوربین دوچشمی و تک چشمی هیچ برنده مشخصی وجود ندارد و گزینه ایده‌آل به استفاده و نیازهایتان بستگی دارد. اگر اندازه، وزن، قابل‌حمل بودن و تفاوت قیمت برای شما اهمیت دارد، تک چشمی نسبت به دو چشمی با کیفیت مشابه و لنزهای مشابه یا هم‌اندازه انتخاب بهتری است. از طرف دیگر اگر می‌خواهید بهترین تجربه تماشا را داشته باشید و کمی بیشتر از منظره لذت ببرید، دوربین دوچشمی با لنزهای هم‌اندازه یا مشابه بهترین گزینه است.
