آب در گیتی

آب در گیتی

نقش اساسی آب در حیات بشری از تمدن‌های باستانی گرفته تا تمدن‌های امروزی بر همگان آشکار است. همه‌ی تمدن‌های باستانی در نزدیکی منابع آب بنا شده‌اند. وجود آب، آبادی، نعمت و ثروت به همراه داشته؛ و نبود آن مشکلات عدیده و چالش بین دولت‌ها و ملت‌ها را. این کتاب به این موضوع می‌پردازد که آیا آب منحصر به زمین است؟ ایا می‌توان آب را در نقاط دیگر منظومه شمسی یا در کهکشان‌های دور یافت؟ در منظومه شمسی اجرامی مانند دنبالدارها و قمرسیارات غول‌پیکر از بخش زیادی آب تشکیل شده‌اند.

آب بعد از انفجار نخستین نسل ستارگان درخشان در ۱۰۰ میلیون سال پس از تاریخ گیتی به وجود آمد. ارسال ماهواره‌ها و سفینه‌های فضایی به نقاط دوردست حکایت از وجود سفره‌های یخی در بعضی از سیارات و قمر آن دارد.

خوشبختانه هیدروژن که یکی از عناصر تشکیل‌دهنده آب است، فراوان‌ترین عنصر در گیتی است و از نظر تعداد اتم‌ها ۹۰ درصد ماده در گیتی را تشکیل می‌دهد و از نظر وزنی ۷۵ درصد ماده را.

پروفسور آرنولت هانس لمایر، استاد اخترفیزیک در دانشگاه گراتس، دومین دانشگاه قدیمی اتریش است. حوزه‌های اصلی فعالیت هانس لمایز، فیزیک خورشیدی شامل فعالیت، چرخه‌ها و آب و هوای خورشید و همچنین بررسی خطراتی است که فعالیت‌های خورشیدی برای ماهواره‌ها و ماموریت‌های حامل فضانوردان دارد. حوزه‌ی دیگر فعالیت او اخترفیزیک است: ستاره‌های خورشیدسان، سیارات فراخورشیدی،حیات در گیتی، ستاره‌های والد سیارات، انرژی تاریک و لنزهای گرانشی است.

نویسنده: آرنولت هانس لمایر

مترجم: امیر نظام امیری، فاطمه همتیان