راههای مختلفی برای عکاسی از ستارگان و شگفتیهای آسمان شب وجود دارد. اگر بهتازگی این سرگرمی محبوب را شروع کردهاید، توصیه میکنیم در ابتدا روشهای ساده را امتحان کنید. بههمین دلیل، در این مقاله درباره نحوه عکاسی پانوراما از کهکشان راه شیری یا ستارههای دنبالهدار صحبت نمیکنیم. در عوض، پنج نکته ساده را توضیح میدهیم که با کمک آنها میتوانید عکسهای شگفتانگیزی از آسمان شب بگیرید. با ما همراه باشید.
برای عکس گرفتن از ستاره‌ها و اجرام آسمانی به چند ابزار نیاز دارید. مانند:
از آن‌جایی که قرار است عکسهای با نوردهی طولانی با سرعت شاتر ۳۰ ثانیه بگیرید، حتما باید سه‌پایه داشته باشید تا دوربین ثابت بماند.
دیافراگم بین f/1.4 و f/4 و فاصله کانونی 14 تا 24 میلیمتر در دوربینهای فول فریم و10 تا 18 میلیمتر در دوربینهای کراپ برای عکاسی نجومی ایدهآل است. هرچه فاصله کانونی بیشتر باشد، حجم بیشتری از کهکشان راه شیری در کادر جا می‌گیرد ولی کوچک‌تر دیده می‌شود. اگر می‌خواهید کهکشان راه شیری بزرگ به‌نظر برسد، از دوربین سونی ۲۴ میلی‌متری f1.4 GM استفاده کنید.
حتما منبع نور مثل چراغ‌قوه همراه داشته باشید. زیرا جایی که آلودگی نوری کم باشد، بسیار تاریک است.
برنامه دستیار عکاسی PhotoPills به شما کمک می‌کند کهکشان راه شیری را در هر لحظه از هر جایی که هستید، به‌راحتی پیدا کنید. این برنامه ارزش هزینه کردن دارد و از هدر رفتن وقت جلوگیری می‌کند.
قبل از اینکه برای عکاسی نجومی بیرون بروید، همیشه فاز ماه را بررسی کنید. ماه نو (یا نزدیک به آن) بهترین زمان برای عکاسی از ستاره‌ها با پس‌زمینه تاریک است. برنامه PhotoPills اطلاعات مربوط به جهت و ارتفاع کهکشان راه شیری را در هر زمان مشخص و همچنین طلوع و غروب خورشید و ماه را در اختیارتان می‌گذارد.
اگرچه ماه نو بهترین آسمان تاریک را فراهم می‌کند، کمی نور ماه در پس‌زمینه برای روش شدن پیش‌نما اشکالی ندارد. حتی در شب‌هایی که ماه تا 30درصد قابل‌مشاهده است، میتوانید عکاسی کنید. ولی بیشتر از این کهکشان راه شیری را کم‌رنگ می‌کند. سعی نکنید عکسی بگیرید که ماه و ستاره‌ها در کادر باشند، زیرا نور ماه بسیار غالب است.
در زمان‌های مختلف سال باید در زمان‌های مختلف عصر (یا صبح زود) از کهکشان راه شیری عکاسی کنید. ماه‌های می و ژوئن (برای تصویر در حال طلوع) و سپتامبر و اکتبر (برای تصویر در حال غروب) برای عکاسی از کهکشان راه شیری مناسب هستند. در نیمه دوم فصل راه شیری، وقتی زاویه به‌اندازه کافی کم شود، عکاسی پانوراما از راه شیری آسان‌تر می‌شود.
عکاسی در شب آسان نیست. باید راهی پیدا کنید که نور کافی وارد دوربین شود تا بتوانید تصویر را ببینید. مثلث نوردهی (سرعت شاتر، دیافراگم و ایزو) باید کمک‌تان کند، ولی عامل محدودکننده سرعت شاتر است. نمی‌توانید خیلی طولانی عکس بگیرید، زیرا ستاره‌ها به‌دلیل چرخش زمین دنبالهدار می‌شوند.
| برای اطلاع از مقاله چرا اخترشناسان نگران دو تلسکوپ بزرگ هستند روی لینک کلیک کنید. |
وقتی نوبت به تنظیمات درست می‌رسد، هیچ ترکیب قطعی وجود ندارد. همه چیز به دوربین و لنزی که استفاده می‌کنید بستگی دارد. اگر اطلاعات دوربین، لنز و دیافراگم را به PhotoPills بدهید، سرعت شاتر درست را تعیین می‌کند.
بر اساس PhotoPills، با سونی a7R V با فاصله کانونی ۲۴ میلیمتر و f1.8 می‌توان به‌مدت ۷ ثانیه عکاسی کرد. بااین‌حال، این عدد کاملا درست نیست. با لنزهای f2.8 ممکن است بتوانید تا 15 یا 20 ثانیه عکاسی کنید.
اگر با بازترین دیافراگم f/2.8 یا f/4 عکاسی می‌کنید، نیازی به تعویض آن نیست. اگر لنز پرایم با زاویه بسیار باز مثل f/1.4 دارید، میتوانید با f/1.8 عکاسی کنید.
اگر در مکانی بسیار تاریک از آسمان عکس می‌گیرید، شاید لازم باشد ایزو را روی ۴۶۰۰ یا ۱۰۰۰۰ تنظیم کنید تا حسگر دوربین به‌اندازه کافی برای جمع‌آوری نور موردنیاز حساس باشد. نقطه ضعف عکاسی با ISO بسیار بالا این است که تصویر دانه‌دانه یا نویزدار می‌شود که متاسفانه چاره‌ای ندارد. نویز همچنین با سنسورهای فول فریم بزرگ‌تر و مگاپیکسل بالا مشهودتر می‌شود. اگر در مکانی عکاسی می‌کنید که نور محیطی وجود دارد، میتوانید از ISO بسیار پایین‌تر استفاده کنید.
وقتی گرفتن عکسهای تکی را از کهکشان راه شیری یاد گرفتید، سراغ تکنیک‌های پیشرفته‌تر بروید. مثلا میتوانید چند عکس بگیرید و آنها را با نرم‌افزارهایی مثل Starry Landscape Stacker یا Sequator انباشت کنید تا نویز ISO کمتر شود.
همچنین میتوانید یک عکس پیش‌زمینه جداگانه با ISO بسیار پایین‌تر بگیرید و آن را در فتوشاپ با عکسهای دیگر ترکیب کنید تا عکس نهایی نویز کمتری داشته باشد. قبل از اینکه سراغ تکنیک‌های پیچیده‌تر بروید، خیلی مهم است که کار با تنظیمات پایه را کامل یاد بگیرید.
اگرچه تعادل رنگ سفید را می‌توان بعد از گرفتن عکس تغییر داد، بهتر است از آسمان شب خنثی عکاسی کنید. تعادل رنگ سفید آسمان به‌طور قابل‌توجهی از مکانی به مکان دیگر و از شبی به شب دیگر متفاوت است. رنگ‌های مختلف روشنایی شب رنگ ذاتی آسمان را تغییر می‌دهند و باعث می‌شوند گاهی صورتی و بنفش و گاهی سبز و آبی به‌نظر برسد. سعی کنید تعادل رنگ سفید را در عکسهای RAW بین ۳۶۰۰ تا ۴۲۰۰ نگه دارید.
فوکوس کردن روی ستاره‌ها می‌تواند سخت‌ترین بخش کل فرایند باشد اما ناامید نشوید. مراحل زیر را دنبال کنید:
برای گرفتن یک عکس عالی از کهکشان راه شیری باید ترکیب پیش‌زمینه خوب داشته باشید، مثلا رشته کوه، انعکاس دریاچه، اسکله، صخره، ساختمان، ساحل و غیره. ترکیب پیش‌زمینه جالب به‌اندازه جا دادن کل کهکشان راه شیری در کادر مهم است.
عکاسی از ستارههای دنبالهدار همیشه هیجان‌انگیز است. هر زمانی از سال ممکن است خوش‌شانس باشید و این پدیده را ببینید. بااین‌حال، خیلی وقت‌ها ممکن است ماهواره‌ها را با ستارههای دنبالهدار اشتباه بگیرید. معمولا، بیشترین ماهواره‌ها را در اوایل عصر خواهید دید. ماهواره در چند عکس پشت‌سرهم دیده می‌شود، در حالیکه ستاره‌دنباله‌دار فقط در یکی از آنها ظاهر می‌شود.
در زمان‌های خاصی از سال میتوانید چند سیاره را در آسمان شب ببینید و از آنها عکس بگیرید. مثلا زحل، مشتری و مریخ سوژه‌های زیبایی برای عکاسی هستند.
با دیدن چند ابر در آسمان ناامید نشوید. قطعا نمی‌توانید کهکشان راه شیری را از پشت ابرهای غلیظ به تصویر بکشید ولی شگفت‌زده خواهید شد که چقدر عکس‌هایتان را جذاب‌تر می‌کند.
گاهی در حال و هوای عکاسی از ستاره‌ها هستید ولی ماه کامل است. ناامید نشوید! حتی زیر آسمان مهتابی مناظر بسیار جالبی برای عکاسی وجود دارد.
عکاسی از کهکشان راه شیری برای علاقه‌مندان نجوم بسیار لذت‌بخش است. مهم این است که از یادگیری و فرایند کسب تجربه لذت ببرید. هر وقت احساس کردید به اصول اولیه تسلط دارید و آماده هستید که عکاسی نجومی را در سطح بالاتری دنبال کنید، نوبت به یادگیری تکنیک‌های پیشرفته‌تری مثل انباشت، عکاسی با نوردهی جداگانه از پیش‌زمینه و عکاسی پانوراما چند ردیفی می‌رسد.
