راهنمای رصد زحل
زحل، ششمین سیاره منظومه شمسی، بدونشک جذابترین سیاره است. حلقههای باشکوه این سیاره از قرنها پیش ستارهشناسان و رصدگران را مجذوب خود کرده است.
این حلقهها الهامبخش افراد بیشماری در سراسر جهان شدهاند تا نجوم را بهعنوان سرگرمی انتخاب کنند. برای هر رصدگر آماتور، اولین باری که حلقههای زحل را با تلسکوپ دیده، تجربهای فراموش نشدنی است. در این مقاله با زحل بیشتر آشنا میشویم. پس با ما همراه باشید.
۱۵ واقعیت کلیدی زحل
- گالیله: ستارهشناس ایتالیایی، گالیله، اولین کسی بود که زحل را با تلسکوپ رصد کرد، ولی تلسکوپ کوچک او بهاندازه کافی قوی نبود تا بتواند حلقههای آن را تشخیص دهد. او در عوض اشاره کرد که این غول گازی، پَره دارد. در سال ۱۶۵۵، ستارهشناس هلندی «کریستیان هویگنس» اولین کسی بود که پیشنهاد کرد حلقهای دور زحل را احاطه کرده است. امروزه، کشف حلقههای زحل را به او نسبت میدهند.
- مدار زحل: زحل در طی ۲۹.۵ سال زمینی یک بار به دور خورشید میگردد. در زحل وقتی تقریبا ۳۰ ساله هستید، اولین تولدتان را جشن میگیرید!
- مقایسه اندازه: ۹.۵ زمین کنار هم بهاندازه قطر استوایی زحل و ۲۱ زمین معادل قطر حلقههای عظیم آن هستند.
- فاصله از زمین: وقتی زمین و زحل در نزدیکترین فاصله هستند، تقریبا 1200 میلیون کیلومتر از هم فاصله دارند. وقتی در دو طرف خورشید قرار میگیرند، فاصله آنها به بیش از یک میلیارد و 600 میلیون کیلومتر میرسد.
- حجم: اگر زحل توخالی بود، بیش از ۷۰۰ زمین داخل آن جا میشد.
- قمرها: تا 10 اردیبهشت 1404، دانشمندان ناسا تایید کردند که 274 قمر دور زحل میگردند.
- انسلادوس: یکی از کوچکترین قمرهای زحل، انسلادوس، پوشیده از یخ است و بهنظر میرسد که اقیانوسی زیر سطح یخزدهاش پنهان شده است. فضاپیمای کاسینی افشانههای آب از این قمر را به فضا مشاهده کرد که نشاندهنده احتمال وجود محیط قابلسکونت زیر سطح این سیاره است.
- تایتان: بزرگترین قمر زحل و دومین قمر بزرگ منظومه شمسی، تایتان، اتمسفر غلیظی از متان و نیتروژن بهرنگ زرد و نارنجی دارد. سطح این قمر شامل دریاچههای متان مایع است. تنها یک کاوشگر فضایی به اسم هویگنس، روی سطح آن فرود آمد و برای مدت کوتاهی دادهها را به مدارگرد کاسینی ارسال کرد تا اینکه باتریهای آن از کار افتادند.
- چگالی: زحل کمچگالیترین سیاره در منظومه شمسی است. اگر زحل را روی آب بگذاریم، شناور میشود.
- ترکیب: زحل مثل مشتری عمدتا از هیدروژن و هلیوم تشکیل شده است و خشکی ندارد. لایههای ابر بالایی آن یخ آمونیاک است و زیر آنها یخآب با نوارهای یخ هیدروسولفید آمونیوم مخلوط قرار دارد.
- طوفان ششضلعی: بزرگترین طوفان زحل در قطب شمال این سیاره دو برابر زمین و بهشکل ششضلعی است. فضاپیمای وویجر این طوفان را کشف کرد و بعدا کاسینی آن را ثبت کرد. در سال ۲۰۱۳، «داریل میلیکا» و «پاتریشیا نیکلاس» اولین ستارهشناسان آماتوری بودند که با استفاده از تلسکوپ سلسترون C14 از طوفان ششضلعی عکاسی کردند.
- چرخش: زحل بهدلیل چگالی کم و سرعت چرخش سریع، صافترین سیاره منظومه شمسی است. تقریبا ده ساعت و نیم طول میکشد تا این سیاره یک بار حول محور خود بچرخد.
- منظومه حلقهای: اگرچه سیارههای دیگر هم حلقه دارند، منظومه حلقهای زحل پیچیدهترین در منظومه شمسی است. این حلقهها از میلیاردها ذره غبار، تکههای یخ و بقایای سنگی دنبالهدارها، سیارکها و قمرهای متلاشیشده تشکیل شدهاند. این حلقهها بیش از 280 هزار کیلومتر امتداد دارند، ولی بسیار نازکند و فقط حدود 90 متر ضخامت دارند. برای درک نازکی حلقهها، یک ورق کاغذ A4 را تصور کنید. اگر طول 29 سانتی ورق نشاندهنده گستره حلقهها از یک طرف بهسمت دیگر باشد، ضخامت حلقهها یک صدم ضخامت کاغذ خواهد بود!
- گروههای حلقه: ستارهشناسان حلقههای زحل را به هفت گروه تقسیم کردهاند (چهار حلقه اصلی و سه حلقه کمنور). این گروهها از زحل بهسمت بیرون بهترتیب D، C، B، A، F، G و E هستند.
- بازدید فضاپیماها: چهار فضاپیما از زحل بازدید کردهاند. پایونیر ۱۱، وویجر ۱ و وویجر ۲ از کنار این سیاره عبور کردند. کاسینی از سال ۲۰۰۴ تا ۲۰۱۷ توانست ۲۹۴ بار دور زحل بچرخد و اطلاعات زیادی را قبل از پایان ماموریت خود جمعآوری کند.
زمان رصد زحل
در فروردین 1404، حلقههای زحل از لبه بهسمت زمین قرار میگیرند و عملا ناپدید میشوند. بهدلیل شیب محوری زحل، حلقهها بهتدریج پس از فروردین 1404 دوباره ظاهر میشوند. شیب حلقه کامل زحل در سال 1411 نمایان میشود. بنابراین گوش به زنگ باشید.
مشاهده لیست محصولات
هنگام رصد زحل دنبال چه چیزی باشیم
زحل یکی از هیجانانگیزترین سوژههای رصد است که ویژگیهای جذابی برای تماشا دارد.
حلقهها
بدون تردید، حلقههای زحل نمادینترین ویژگی آن هستند. تلسکوپی با دهانه کوچک حلقهها را بهصورت بیضی کوچک کرمرنگی که سیاره را احاطه کرده است، نشان میدهد. تلسکوپی با دهانه بزرگتر، تحت شرایط دید ثابت، تقسیمبندی پیچیده درون حلقهها را نیز آشکار میکند.
دنبال حلقه A خارجی اصلی و حلقه B میانی بگردید که توسط شکاف کاسینی از هم جدا شدهاند. اگر از تلسکوپ ۱۱ اینچی یا بزرگتر در شرایط بسیار ثابت استفاده کنید، میتوانید شکاف انکه را نیز در نزدیکی لبه حلقه A خارجی ببینید.
کج شدن حلقهها را در طول زمان زیر نظر بگیرید. در سال 1396، حلقهها از نقطهنظر زمین در بازترین زاویه ۲۷ درجه قرار داشتند. از آن زمان، زاویه آنها بهتدریج کاهش یافته است.
در سال 1404، حلقهها به صورت لبهای ظاهر میشوند و به دلیل نازک بودن عملا دیده نمیشوند. در این حالت، زحل مثل گوی تنهایی بهنظر میرسد. بهتدریج، حلقهها دوباره باز میشوند تا اینکه در سال 1411 دوباره به حداکثر شیب برسند.
بیشتر بخوانید: راهنمای رصد خورشید
اثر زلیگر
در حوالی زمان مقابله، وقتی زحل بهطور کامل توسط خورشید روشن میشود، حلقههای آن بهمدت چند شب کمی درخشانتر بهنظر میرسند. در طول این دوره، سایه زحل پشت سیاره پنهان شده و سطح بیشتری از حلقهها آشکار میشود.
ذرههای ریز تشکیلدهنده حلقهها هیچ سایهای ایجاد نمیکنند و به نور خورشید را مستقیما در جهت خط دید ما بازتاب میکنند. این عوامل در کنار هم باعث میشوند حلقههای زحل بهطور موقت روشنتر از حد معمول بدرخشند. وقتی حلقهها در سالهای آینده دوباره باز شدند، منتظر این اثر باشید.
سایهها
هنگام رصد زحل میتوانید شاهد تعامل شگفتانگیز سایه و نور در این سیاره باشید. گاهی حلقهها سایههای جذابی روی سیاره ایجاد میکنند و گاهی زحل سایه خود را روی حلقهها میاندازد. اگر زحل را برای مدت طولانی رصد کنید، متوجه این تغییرات خواهید شد.
قمرها
تلسکوپهای آماتوری میتوانند تقریبا شش قمر را از 274 قمر زحل نشان دهند. تایتان، بزرگترین قمر زحل، با قدر ۹ میدرخشد و بهراحتی قابل رصد است. در طول رصد سعی کنید تایتان، رئا، دیون، تتیس، انسلادوس و میماس را شناسایی کنید.
کمربندها و مناطق
کمربندهای تیره و نواحی روشن زحل را رصد کنید. این مناطق بهشدت در جهت مخالف در سراسر سیاره در جریان هستند. اگرچه بسیار کمتر از کمربندها و مناطق مشتری مشخص هستند، طوفانهای کوچک در آنها وجود دارند. فیلترهای رنگی کمک میکنند جزئیات بیشتری را ببینید.
مقارنه
همخطی یا مقارنه سیارهها زمانیرخ میدهد که دو یا چند سیاره در آسمان شب بسیار نزدیک به هم ظاهر شوند و این توهم را ایجاد کنند که به یکدیگر نزدیک هستند، حتی اگر هزاران کیبومتر از هم فاصله داشته باشند.
مقارنه، بهویژه مقارنه بزرگترین یا درخشانترین سیارهها، رویدادی بسیار تماشایی است. یکی از این رویدادها مقارنه مشتری و زحل در انقلاب زمستانی 1399 بود. مقارنه بعدی بین زحل و زهره در 30 دی ماه 1403 بود.
بهترین تجهیزات برای رصد زحل
با کمک چند ابزار میتوانید تجربه بهتری از رصد زحل داشته باشید.
تلسکوپ
هر تلسکوپ کوچکی با دهانه حداقل ۵۰ میلیمتر و بزرگنمایی 25 برابر، برای آشکار کردن حلقههای زحل و درخشانترین قمر آن یعنی تایتان، کافی است.
تلسکوپهایی مثل اشمیت کاسگرین و ماکستوف کاسگرین با دهانههای بین ۴ تا ۱۴ اینچ بهدلیل توانایی بیشتر جمعآوری نور، فاصله کانونی بیشتر و امکان بزرگنماییهای بالاتر (۱۵۰ برابر یا بیشتر) در شب، بهترین گزینه برای رصد سیارهها هستند.
تلسکوپهای بزرگتر میتوانند جزئیات پیچیده را در جو و حلقههای زحل، بهویژه در شرایط آرام جوی، آشکار کنند. استفاده از تلسکوپ بزرگتر توانایی شما را برای دیدن عوارض چشمگیر افزایش میدهد.
هرچه آینه یا عدسی تلسکوپ بزرگتر باشد، نور بیشتری را جمعآوری میکند و در نتیجه وضوح بهتری خواهد داشت. بااینحال وزن و قیمت آن نیز بیشتر خواهد بود. بنابراین هنگام انتخاب تلسکوپ ایدهآل، تمام عوامل را در نظر بگیرید.
فیلترها
فیلترهای رنگی ابزاری عالی برای بهبود ویژگیهای ظریف جو زحل هستند که رصد را لذتبخشتر میکنند. میتوانید فیلترها را جداگانه یا روی هم استفاده کنید تا از مزایای چند فیلتر بهطور همزمان بهرهمند شوید. توجه داشته باشید که وقتی فیلترها را روی هم قرار میدهید، نور کاهش مییابد. بنابراین این کار فقط با تلسکوپهایی با دهانه حداقل ۸ اینچی توصیه میشود.
محبوبترین فیلترهای رنگی برای افزایش جزئیات زحل عبارتاند از:
- فیلتر زرد پررنگ #12 (انتقال ۷۴درصد): این فیلتر به جریانهای جوی آبیرنگ نفوذ کرده و آنها را تیره میکند. همچنین عوارض نارنجی و قرمز کمربندها و مناطق را بهبود میدهد.
- فیلتر نارنجی #21 (انتقال ۴۶درصد): ساختار نوارهای ابری را بهبود میبخشد و مناطق قطبی آبی را برجسته میکند.
- فیلتر قرمز #25 (انتقال ۱۴ درصد): به مشاهده ابرهای آبیتر کمک میکند.
- فیلتر سبز #58 (انتقال ۲۴درصد): عوارض سفید را در جو زحل بهبود میبخشد.
- فیلتر آبی #80A (انتقال ۳۰درصد): عوارض کم کنتراست بین کمربندها و مناطق را بهبود میبخشد.
- فیلتر پلاریزه متغیر: انتقال نور و تابش خیرهکننده را کاهش میدهد.
دوربینها و آداپتورهای گوشی هوشمند
بعد از رصد زحل، با ثبت تصاویر دقیق از سیاره حلقهدار از طریق گوشی هوشمند، DSLR یا دوربین تصویربرداری نجومی، تجربهتان را ارتقا دهید.
دوربینهای گوشیهای هوشمند هر روز بهتر میشوند. میتوانید گوشی را مستقیما روی چشمی نگه دارید تا از بزرگنمایی تلسکوپ برای عکاسی از زحل و حلقههای باشکوه آن استفاده کنید.
از ویژگی زوم دیجیتال گوشی هوشمند برای بزرگ کردن سیاره بهدلخواه استفاده کنید. قرار دادن هدف در وسط ممکن است دشوار باشد. ولی با استفاده از آداپتور گوشی هوشمند، تمرکز روی زحل سریع و آسان خواهد بود.
دوربینهای DSLR یکی دیگر از ابزارهای محبوب برای عکسبرداری از زحل هستند. برای این کار، به آداپتور T و حلقه T مخصوص دوربین نیاز دارید.
دوربینهای تصویربرداری نجومی نیز ابزاری عالی برای ثبت تصاویر با وضوح بالا و جزئیات فوقالعاده هستند. کار با آنها بسیار آسان است. دوربین جای چشمی تلسکوپ را میگیرد و از طریق کابل USB به کامپیوتر یا لپتاپ وصل میشود.
نرمافزار هر فریم از ویدیوی زنده را تجزیه و تحلیل میکند و تصاویری را که بهدلیل تلاطم جوی تار هستند، دور میاندازد. سپس شفافترین فریمهای ویدیو را روی هم میچیند و دقیقا بر هم منطبق میکند تا تصویری روشن، دقیق و رنگارنگ ایجاد کند.
نکات مفید برای رصد زحل
توجه به نکتههای زیر تجربه رصد زحل را لذتبخشتر میکند.
شرایط دید ثابت حیاتی است
از شبهایی که جو متلاطم است و زحل مثل لکهای لرزان در چشمی تلسکوپ یا صفحه لپتاپ ظاهر میشود، اجتناب کنید.
با بزرگنمایی کم شروع کنید و در صورت ثابت ماندن تصویر، بزرگنمایی را افزایش دهید. در شبی با دید خوب، از اینکه زحل چقدر واضح و باجزئیات ظاهر میشود شگفتزده خواهید شد. اگر شیب حلقهها مناسب باشد، حتی شکاف کاسینی نیز قابل مشاهده خواهد بود.
تلسکوپ را خنک کنید
تلسکوپ را حدود یک ساعت قبل از مشاهده بیرون بیاورید تا با دمای محیط خنک شود. برای اینکه تصویر مغشوش نشود، تلسکوپ باید با دمای هوای بیرون به تعادل گرمایی برسد. خنک شدن تلسکوپهایی با آینهها و عدسیهای بزرگ ممکن است بیشتر طول بکشد.
حتما همخط سازی کنید
اگر تلسکوپ نیوتنی یا اشمیت کاسگرین دارید، مطمئن شوید که اپتیک تلسکوپ همخط سازی شده است. وقتی صحبت از تشخیص جزئیات سیارهای بهمیان میآید، همخط سازی تفاوت زیادی ایجاد میکند.
اگر اپتیک کمی از همخطی خارج شده باشد، فرصت دیدن واضحترین جزئیات را از دست خواهید داد. عادت کنید که بعد از خنک شدن تلسکوپ، همخط بودن آن را بررسی و تنظیم کنید. بیشتر تلسکوپهای شکستی معمولا نیازی به همخط سازی ندارند.
زحل را در گرگ و میش رصد کنید
چرا برای شروع رصد زحل تا تاریکی کامل صبر کنیم؟ زحل بهاندازهای روشن است که در حوالی غروب با تلسکوپ دیده میشود.
از دوربین دوچشمی استریو استفاده کنید
زحل بهدلیل تیره بودن لبههای قرص خود ظاهر سهبعدی قابلتوجهی دارد. رابط دوچشمی استریو متصل به تلسکوپ اشمیت کاسگرین یا ماکستوف کاسگرین با دهانه متوسط تا بزرگ، این جلوه سهبعدی را تقویت میکند و باعث می شود احساس کنید میتوانید زحل را لمس کنید! برای کار با رابط دوچشمی به دو چشمی با فاصله کانونی یکسان نیاز دارید که اگرچه ممکن است هزینه زیادی داشته باشد، تصویری منحصربهفرد و واقعی پر از جزئیات و کنتراست در اختیارتان میگذارد.
سخن پایانی
زحل یکی از هیجانانگیزترین سیارهها برای رصد با تلسکوپ است. حلقههای آن همیشه نقش اول نمایش و هدف موردعلاقه ستارهشناسان آماتور هستند. زیبایی زحل بهقدری غافلگیرکننده است که رصدگرانی که برای اولین بار آن را در تلسکوپ میبینند باور نمیکنند واقعی باشد. امیدواریم با خواندن این راهنما زحل را بیشتر شناخته باشید و در طول رصد از آن کمک بگیرید. قبل از اینکه حلقههای زحل ناپدید شوند، از تماشای آنها لذت ببرید.
منبع مقاله را میتوانید مطالعه کنید: منبع