آیا تا به حال به آسمان شب خیره شده‌اید و رویای دیدن یک کهکشان دیگر یا یک زایشگاه ستاره‌ای را در یک سحابی باشکوه، از پشت چشمی تلسکوپ خودتان تصور کرده‌اید؟ بسیاری از تازه‌کارها فکر می‌کنند برای چنین تصاویری به تجهیزات حرفه‌ای و گران‌قیمت نیاز دارند. اما راز اصلی در نجوم، نه بزرگنمایی، بلکه «قدرت جمع‌آوری نور» است.
اینجاست که تلسکوپ بازتابی ۱۱۴ میلی‌متری نایت‌اسکای مدل Astroguide 114AZ می‌درخشد. این تلسکوپ با دهانه بزرگ خود، یک دروازه اقتصادی به سوی اعماق کیهان است. جایی که تلسکوپ‌های کوچک‌تر به شما فقط نمایی از ماه و حلقه‌های زحل را نشان می‌دهند، این تلسکوپ شما را به سفری هیجان‌انگیز در میان سحابی جبار، کهکشان آندرومدا و خوشه‌های ستاره‌ای پروین می‌برد. این فقط یک ابزار برای شروع نیست؛ بلکه سکوی پرتاب شما به دنیای بی‌کران شگفتی‌های آسمان شب است.
اما آیا این تلسکوپ واقعاً ارزش خرید دارد؟ چه چیزهایی را می‌توان با آن دید؟ کار با آن چقدر آسان است و چه چالش‌هایی پیش روی شما خواهد بود؟
این مطلب، صرفاً یک بررسی ساده نیست؛ بلکه یک راهنمای کامل و جامع است که شما را قدم به قدم با تمام جنبه‌های این تلسکوپ آشنا می‌کند. از لحظه باز کردن جعبه و مونتاژ قطعات گرفته تا اولین رصد شگفت‌انگیز ماه و سیارات و حتی نکاتی برای ارتقاء آن در آینده. اگر به فکر خرید تلسکوپ هستید یا این مدل را به تازگی تهیه کرده‌اید، این راهنما تمام اطلاعات مورد نیاز شما را در اختیارتان قرار می‌دهد.
باز کردن جعبه و اولین برخورد: چه چیزهایی در انتظار شماست؟
لحظه باز کردن جعبه اولین تلسکوپ، ترکیبی از هیجان و شاید کمی سردرگمی است. بیایید ببینیم داخل جعبه مدل Astroguide 114AZ چه قطعاتی وجود دارد و کیفیت اولیه آن‌ها چگونه است:
لوله اپتیکی (OTA): این قلب تلسکوپ شماست. یک لوله آلومینیومی سبک که آینه اصلی ۱۱۴ میلی‌متری در انتهای آن و فوکوسر در کنار آن قرار دارد. کیفیت ساخت لوله معمولاً خوب و قابل قبول است.
مقر سمتی-ارتفاعی (Alt-Azimuth Mount): این همان قطعه‌ای است که لوله روی آن سوار می‌شود و به شما اجازه می‌دهد تلسکوپ را به بالا-پایین و چپ-راست حرکت دهید. سادگی، ویژگی اصلی این مقر است.
سه‌پایه آلومینیومی یا استیل: سه‌پایه‌ای با قابلیت تنظیم ارتفاع که مقر روی آن نصب می‌شود. اگرچه برای شروع کافی است، اما ممکن است در بزرگنمایی‌های بالا کمی لرزش داشته باشد.
سینی لوازم جانبی: یک قطعه سه‌گوش که بین پایه‌های سه‌پایه نصب می‌شود و هم به پایداری آن کمک می‌کند و هم محلی برای قرار دادن چشمی‌ها و سایر لوازم است.
جوینده نقطه قرمز (Red Dot Finder): یک ابزار حیاتی! این دوربین کوچک بدون بزرگنمایی، یک نقطه قرمز روی آسمان می‌اندازد تا به شما کمک کند تلسکوپ را به سمت هدف مورد نظرتان نشانه‌روی کنید.
چشمی‌ها (Eyepieces): معمولاً دو چشمی در جعبه وجود دارد:
یک چشمی با فاصله کانونی بلند (مثلاً ۲۵ میلیمتر) برای بزرگنمایی کم و میدان دید باز. ایده‌آل برای پیدا کردن اجرام.
یک چشمی با فاصله کانونی کوتاه (مثلاً ۱۰ میلیمتر) برای بزرگنمایی بیشتر و دیدن جزئیات.
عدسی بارلو (Barlow Lens): این قطعه معمولاً با ضریب 2x یا 3x عرضه می‌شود و بزرگنمایی هر چشمی را دو یا سه برابر می‌کند. این ابزاری کاربردی است، اما کیفیت بارلوهای موجود در بسته‌بندی تلسکوپ‌های مبتدی معمولاً متوسط است.
اولین برداشت: قطعات به گونه‌ای طراحی شده‌اند که یک مبتدی بتواند به راحتی آن‌ها را شناسایی و نصب کند. شاید جنس برخی قطعات پلاستیکی کمی ارزان به نظر برسد، اما با توجه به قیمت تلسکوپ Astroguide 114AZ، این موضوع کاملاً طبیعی و قابل انتظار است.
برای دریافت مشاوره رایگان و نصب تلسکوپ، میتوانید با مؤسسه طبیعت آسمان شب تماس حاصل فرمایید
نگران نباشید، نصب این تلسکوپ نیاز به دانش فنی ندارد. این کار را برای اولین بار در یک اتاق با نور کافی انجام دهید.
قدم اول: برپایی سه‌پایه: سه‌پایه را باز کرده و در ارتفاع دلخواه خود تنظیم کنید. سپس سینی لوازم جانبی را بین پایه‌ها نصب کنید. این کار به استحکام سه‌پایه کمک شایانی می‌کند.
قدم دوم: نصب مقر: مقر سمتی-ارتفاعی را روی سر سه‌پایه قرار داده و با پیچ مخصوص از زیر آن را محکم کنید.
قدم سوم: سوار کردن لوله اپتیکی: لوله تلسکوپ را با دقت روی مقر قرار دهید. پیچ‌های اتصال را به آرامی سفت کنید تا لوله محکم در جای خود قرار گیرد اما بیش از حد به آن فشار نیاورید.
قدم چهارم: نصب جوینده: جوینده نقطه قرمز را روی شیار مخصوص روی لوله تلسکوپ نصب کنید.
قدم پنجم: آماده‌سازی نهایی: درپوش اصلی تلسکوپ را بردارید. یک چشمی (پیشنهاد ما شروع با چشمی ۲۵ میلی‌متری است) را داخل فوکوسر قرار داده و با پیچ کناری آن را محکم کنید.
تبریک! تلسکوپ شما آماده است. قدم بعدی، یکی از مهم‌ترین مراحل در کار با تلسکوپ است.
برای استفاده بهینه از تلسکوپ، باید زبان آن را بفهمید. این مشخصات فنی، کلید درک توانایی‌های ابزار شما هستند.
دهانه (Aperture) - ۱۱۴ میلیمتر: این مهم‌ترین عدد تلسکوپ شماست. دهانه یا قطر آینه اصلی، میزان جمع‌آوری نور را تعیین می‌کند. آینه ۱۱۴ میلی‌متری این تلسکوپ حدود ۲۶۵ برابر بیشتر از چشم غیرمسلح شما نور جمع می‌کند. هرچه این عدد بزرگتر باشد، میتوانید اجرام کم‌نورتری را ببینید و جزئیات بیشتری را تفکیک کنید. 114 میلیمتر، نقطه شروع فوق‌العاده در نجوم آماتوری است.
فاصله کانونی (Focal Length) - ۵۰۰ میلیمتر: این فاصله، مسیری است که نور از آینه اصلی تا نقطه کانونی (محل قرارگیری چشمی) طی می‌کند. فاصله کانونی مستقیماً بر بزرگنمایی و میدان دید تاثیر دارد. فاصله کانونی کوتاه ۵۰۰ میلی‌متری در این مدل، به شما یک میدان دید باز می‌دهد که برای پیدا کردن اجرام در آسمان (مخصوصاً برای مبتدیان) و رصد خوشه‌های ستاره‌ای وسیع، یک مزیت بزرگ محسوب می‌شود.
نسبت کانونی (Focal Ratio) - f/4.4: این عدد از تقسیم فاصله کانونی بر قطر دهانه به دست می‌آید (500/114). به تلسکوپ‌هایی با نسبت کانونی کمتر از f/5، «سریع» گفته می‌شود. تلسکوپ سریع مانند این مدل، در زمان کوتاه‌تری نور را ثبت می‌کند که آن را برای رصد اجرام کم‌نور و گسترده مانند سحابی‌ها و کهکشان‌ها ایده‌آل می‌سازد. عیب کوچک آن، احتمال بروز خطای اپتیکی به نام «کُما» (Coma) در لبه‌های میدان دید است که باعث می‌شود ستاره‌ها کمی کشیده به نظر برسند.
بزرگنمایی (Magnification): این ویژگی ثابت نیست و به چشمی مورد استفاده شما بستگی دارد. فرمول آن ساده است: بزرگنمایی = فاصله کانونی چشمی / فاصله کانونی تلسکوپ
با چشمی ۲۵ میلیمتر: 25 / 500 = 20 برابر
با چشمی ۱۰ میلیمتر: 10 / 500 = 50 برابر
با چشمی 6 میلیمتر: 6 / 500 = 83 برابر با استفاده از عدسی بارلو 2x، این مقادیر به ترتیب به ۴۰ و ۱۰۰ و 166 برابر افزایش می‌یابند. به یاد داشته باشید که بزرگنمایی همه‌چیز نیست! بیشترین بزرگنمایی کاربردی این تلسکوپ حدود ۲۲۸ برابر است. استفاده از بزرگنمایی‌های بالاتر، تصویری تار، کدر و لرزان به شما خواهد داد.
کهشکان آندرومدا
اولین شب رصدی: راهنمای عملی برای شروع
حالا که تلسکوپ آماده است و با مفاهیم آشنا شده‌اید، وقت ورود به میدان عمل است.
موازی کردن جوینده (Finder Scope Alignment): این مرحله حیاتی است. اگر جوینده شما با تلسکوپ موازی نباشد، هرگز نمی‌توانید چیزی پیدا کنید.
در طول روز این کار را انجام دهید. تلسکوپ را به سمت هدفی ثابت و دور (مانند یک دکل برق یا نوک یک درخت در فاصله حداقل ۵۰۰ متری) نشانه بروید.
با استفاده از چشمی با کمترین بزرگنمایی (۲۵ میلیمتر)، هدف را دقیقاً در مرکز میدان دید قرار دهید.
حالا به جوینده نگاه کنید. با استفاده از پیچ‌های تنظیم کوچک روی جوینده، نقطه قرمز را دقیقاً روی همان هدفی که در چشمی می‌بینید، منطبق کنید.
اکنون هرجا که نقطه قرمز را قرار دهید، تلسکوپ نیز همانجا را نشان می‌دهد.
انتخاب اولین هدف: ماه: ماه بهترین دوست یک منجم تازه‌کار است. پیدا کردنش آسان است، بسیار پرنور است و جزئیات آن نفس‌گیر است. با کمترین بزرگنمایی شروع کنید تا کل قرص ماه را ببینید، سپس به سراغ بزرگنمایی بیشتر بروید تا دهانه‌ها و کوه‌ها را کاوش کنید.
آموزش فوکوس: زیر جوینده، یک پیچ یا دو پیچ برای فوکوس قرار دارد. با چرخاندن آرام آن، ستاره‌ها را از حالت لکه‌های نورانی به نقاطی تیز و دقیق تبدیل کنید. برای بهترین فوکوس، روی یک ستاره پرنور تمرین کنید.
استفاده از ابزارهای کمکی: از اپلیکیشن‌های نقشه آسمان مانند Stellarium، SkyView یا SkySafari روی گوشی هوشمند خود استفاده کنید. این برنامه‌ها به شما نشان می‌دهند که در هر لحظه، کدام سیارات یا سحابی‌ها در آسمان قابل مشاهده هستند.
سطح ماه
با تلسکوپ Astroguide 114AZ چه چیزهایی را می‌توان دید؟
اینجاست که جادوی واقعی اتفاق می‌افتد. انتظارات خود را واقع‌بینانه تنظیم کنید؛ شما تصاویر رنگی و خیره‌کننده تلسکوپ هابل را نخواهید دید، بلکه لذت کشف زنده و واقعی اجرام آسمانی را تجربه خواهید کرد.
ماه: با جزئیاتی باورنکردنی! میتوانید دهانه‌های برخوردی معروف مانند تیکو و کوپرنیک، کوه‌های بلند مانند رشته کوه آپنین و دریاهای وسیع و تاریک آن را با وضوح بالا رصد کنید. هر شب، با تغییر زاویه تابش خورشید، جزئیات جدیدی آشکار می‌شود.
سیارات منظومه شمسی:
مشتری: به راحتی میتوانید نوارهای ابری استوایی آن را تشخیص دهید. در یک شب با جو آرام، حتی ممکن است لکه سرخ بزرگ آن را ببینید. چهار قمر گالیله‌ای (آیو، اروپا، گانیمد و کالیستو) به صورت نقاط نورانی درخشان در کنار سیاره دیده می‌شوند و هر شب موقعیتشان تغییر می‌کند.
زحل: بدون شک، دیدن حلقه‌های زحل برای اولین بار تجربه‌ای فراموش‌نشدنی است. این تلسکوپ به خوبی حلقه‌ها را از قرص سیاره تفکیک می‌کند و در شرایط ایده‌آل، شاید بتوانید شکاف کاسینی (خط تیره در حلقه‌ها) را نیز تشخیص دهید.
مریخ: در زمان مقابله (نزدیک‌ترین فاصله به زمین)، به صورت یک قرص نارنجی-قرمز دیده می‌شود و ممکن است بتوانید کلاهک‌های یخی قطبی آن را به صورت یک نقطه سفیدرنگ تشخیص دهید.
زهره و عطارد: فازهای (هلال، تربیع و...) این سیارات، درست مانند ماه، به وضوح قابل مشاهده است.
اجرام اعماق آسمان (Deep Sky Objects - DSOs): برای رصد این اجرام، باید از شهرها دور شوید و به یک آسمان تاریک پناه ببرید.
سحابی‌ها:سحابی جبار (M42) در کمربند صورت فلکی جبار، بهترین هدف برای شروع است. با این تلسکوپ به صورت لکه مه‌آلود زیبایی دیده می‌شود و میتوانید چهار ستاره داغ مرکز آن (خوشه ذوزنقه) را تفکیک کنید.
کهکشان‌ها:کهکشان آندرومدا (M31)، نزدیک‌ترین کهکشان مارپیچی به ما، به صورت لکه بیضوی و مه‌آلود بزرگی دیده می‌شود. انتظار دیدن بازوهای مارپیچی را نداشته باشید، اما دیدن نور جرمی که ۲.۵ میلیون سال نوری با ما فاصله دارد، خود تجربه‌ای عمیق است.
خوشه‌های ستاره‌ای: این تلسکوپ در رصد خوشه‌ها می‌درخشد. خوشه پروین (M45) با ستاره‌های آبی و درخشانش خیره‌کننده است. خوشه‌های کروی مانند M13 در صورت فلکی جاثی نیز به صورت توپ برفی متشکل از هزاران ستاره فشرده دیده می‌شود.
ارزش خرید فوق‌العاده: بیشترین میزان قطر دهانه و توانایی رصدی به نسبت قیمت.
ایده‌آل برای مبتدیان: نصب و کار با مقر سمتی-ارتفاعی آن بسیار ساده و سریع است.
سبک و قابل حمل: به راحتی میتوانید آن را در خودرو قرار داده و به مکان‌های رصدی تاریک ببرید.
توانایی رصدی بالا: برای رصد ماه، سیارات و ده‌ها جرم پرنور اعماق آسمان کاملاً کافی و لذت‌بخش است.
میدان دید باز: نسبت کانونی f/4.4 آن را برای یافتن اجرام و تماشای خوشه‌های باز ستاره‌ای عالی می‌کند.
سیاره زحل
نقاط ضعف (به چه نکاتی باید توجه کرد؟)
پایداری مقر: این بزرگترین نقطه ضعف است. در بزرگنمایی‌های بالا (بیش از ۱۰۰ برابر)، لرزش سه‌پایه و مقر می‌تواند فوکوس و دنبال کردن اجرام را دشوار کند.
هم‌خطی آینه‌ها (Collimation): تلسکوپ‌های نیوتنی برای ارائه بهترین تصویر، نیاز به هم‌خطی دقیق آینه‌ها دارند. این فرآیند که با ابزار ساده‌ای به نام «چشمی چشایر» انجام می‌شود، برای یک مبتدی ممکن است در ابتدا کمی ترسناک به نظر برسد.(در بخش FAQ بیشتر توضیح داده شده است).
کیفیت لوازم جانبی: چشمی‌ها و عدسی بارلوی همراه تلسکوپ برای شروع کار مناسب هستند، اما بهترین کیفیت را ندارند. ارتقاء چشمی‌ها در آینده می‌تواند کیفیت تصاویر را به طرز چشمگیری بهبود بخشد.
فوکوسر: فوکوسر این مدل معمولاً از پلاستیک ساخته شده و ممکن است کمی لقی داشته باشد که فوکوس دقیق در بزرگنمایی بالا را نیازمند صبر و حوصله می‌کند.
این تلسکوپ برای چه کسانی مناسب است (و چه کسانی باید به گزینه دیگری فکر کنند)؟
این تلسکوپ یک انتخاب عالی است برای:
مبتدیان کنجکاو: هر فردی که می‌خواهد با بودجه‌ای معقول، وارد دنیای نجوم شود.
خانواده‌ها و نوجوانان: سادگی کار با آن، آن را به ابزاری سرگرم‌کننده و آموزشی برای تمام اعضای خانواده تبدیل می‌کند.
رصدگران بصری: کسانی که هدف اصلی‌شان لذت بردن از تماشای زنده آسمان است، نه عکاسی نجومی.
بهتر است به گزینه‌های دیگری فکر کنید اگر:
هدف اصلی شما عکاسی نجومی است: برای عکاسی با نوردهی طولانی از سحابی‌ها و کهکشان‌ها، به یک مقر استوایی محکم و دقیق نیاز دارید.
از هرگونه تنظیم و دستکاری فنی بیزارید: اگر فرآیند هم‌خطی آینه‌ها شما را می‌ترساند، شاید یک تلسکوپ شکستی (Refractor) گزینه بهتری باشد (هرچند با قیمت بالاتر برای همین قطر دهانه).
به دنبال نهایت پایداری در بزرگنمایی بالا هستید: در این صورت، یک تلسکوپ دابسونی (Dobsonian) با همان قطر دهانه، پایداری بسیار بیشتری ارائه می‌دهد.
راهنمای انتخاب تلسکوپ‌های برند نایت اسکای
مجموعه آسمان شب، با افتخار تلسکوپ‌های برند نایت اسکای (Night Sky) را در بازه ۶۰ تا ۹۰ میلیمتر ارائه می‌دهد. برای یک مشاهده موفق، انتخاب شما باید بر اساس میزان جذب نور و بودجه‌تان باشد. تمامی این مدل‌ها از معتبرترین تولیدکنندگان جهان تامین می‌شوند تا بهترین تجربه رصد را برای شما به ارمغان بیاورند.
تلسکوپ نایت‌اسکای Astroguide 114AZ یک دروغ شیرین نیست؛ بلکه یک حقیقت دوست‌داشتنی در دنیای نجوم آماتوری است. این تلسکوپ با قیمتی بسیار مناسب، پنجره‌ای واقعی به سوی کیهان باز می‌کند و به شما امکان می‌دهد لذت کشف را با چشمان خودتان تجربه کنید. بله، محدودیت‌هایی دارد، اما نقاط قوت آن، به خصوص برای یک شروع هیجان‌انگیز، بسیار بیشتر است. این تلسکوپ، ابزاری است که می‌تواند جرقه‌ی علاقه‌ای مادام‌العمر به ستاره‌شناسی را در شما روشن کند.
پرسش‌های متداول (FAQ)
۱. چرا تصویری که در چشمی می‌بینم، وارونه یا معکوس است؟
این کاملاً طبیعی است! تلسکوپ‌های نجومی (به خصوص نیوتنی‌ها) برای سادگی اپتیکی و حداکثر کیفیت، تصویر را وارونه (upside-down) و گاهی معکوس (mirror-image) نشان می‌دهند. در فضا بالا و پایینی وجود ندارد، بنابراین این موضوع برای رصد آسمان اهمیتی ندارد.
۲. هم‌خطی (Collimation) چیست و چقدر سخت است؟
هم‌خطی به فرآیند تنظیم و تراز کردن آینه‌های تلسکوپ برای رسیدن به واضح‌ترین تصویر ممکن گفته می‌شود. برای تلسکوپ نیوتنی، این کار هر چند وقت یکبار (مخصوصاً پس از حمل و نقل) لازم است. این کار با ابزاری به نام چشمی چشایر یا لیزر هم‌خطی انجام می‌شود و با دنبال کردن آموزش‌های ویدیویی آنلاین، در کمتر از ۱۰ دقیقه قابل یادگیری است.
۳. برای ارتقاء تلسکوپ، اولین چیزی که باید بخرم چیست؟
یک چشمی باکیفیت از نوع Plössl. یک چشمی پلوسل ۶ میلی‌متری برای رصد سیارات با بزرگنمایی بالا (حدود 83x) و یک چشمی پلوسل ۳۲ میلی‌متری برای میدان دید بسیار باز، دو ارتقاء فوق‌العاده هستند که کیفیت تصاویر شما را دگرگون می‌کنند.
۴. آیا می‌توانم با گوشی موبایلم از طریق این تلسکوپ عکاسی کنم؟
بله! میتوانید با خرید آداپتور اتصال موبایل به تلسکوپ، گوشی خود را روی چشمی ثابت کنید. با این روش میتوانید عکس‌های بسیار زیبا و واضحی از ماه و عکس‌های قابل قبولی از سیارات پرنور مانند مشتری و زحل بگیرید.
۵. چگونه می‌توانم لرزش مقر و سه‌پایه را کمتر کنم؟
چند راهکار وجود دارد: ۱) سه‌پایه را در کمترین ارتفاع ممکن تنظیم کنید. ۲) مطمئن شوید تمام پیچ‌ها محکم هستند. ۳) یک وزنه (مانند یک کیسه شن کوچک) از مرکز سه‌پایه آویزان کنید. ۴) از پدهای ضد لرزش زیر پایه‌های سه‌پایه استفاده کنید.
۶. نقطه قرمز جوینده‌ام کار نمی‌کند، مشکل چیست؟
اولین کار، چک کردن باتری آن است. معمولاً یک باتری سکه‌ای کوچک دارد. همچنین ممکن است یک نوار پلاستیکی کوچک برای جلوگیری از تخلیه باتری در حمل و نقل وجود داشته باشد که باید آن را خارج کنید.
۷. بهترین مکان برای برپایی تلسکوپ کجاست؟
مکانی با کمترین آلودگی نوری (دور از چراغ‌های خیابان و پنجره‌ها)، دید باز به آسمان و روی یک سطح محکم و صاف (مانند چمن یا آسفالت، نه یک بالکن چوبی لرزان). قبل از رصد، اجازه دهید تلسکوپ حدود ۲۰-۳۰ دقیقه در محیط بیرون بماند تا با دمای هوا همسان شود.
۸. بعد از ماه، اولین جرمی که باید به دنبال آن بگردم چیست؟
مشتری یا زحل. این دو سیاره به راحتی در آسمان پیدا می‌شوند، بسیار درخشان هستند و دیدن جزئیاتشان (قمرهای مشتری و حلقه‌های زحل) با این تلسکوپ بسیار هیجان‌انگیز و رضایت‌بخش است.
۹. آیا این تلسکوپ برای کودکان مناسب است؟
بله، اما با نظارت والدین. سادگی کار با آن برای کودکان جذاب است، اما قطعات اپتیکی آن حساس هستند. بهتر است والدین نحوه کار را یاد گرفته و سپس به کودک خود آموزش دهند. رصد ماه و سیارات می‌تواند تجربه‌ای فوق‌العاده برای کودکان باشد.
۱۰. چگونه باید آینه‌ها و عدسی‌های تلسکوپ را تمیز کنم؟
تا زمانی که واقعاً کثیف نشده‌اند، به آن‌ها دست نزنید! گرد و غبار کم، تاثیری بر تصویر ندارد. اگر نیاز به تمیز کردن بود، هرگز از پارچه‌های معمولی یا پاک‌کننده‌های شیشه استفاده نکنید. برای چشمی‌ها از کیت‌های تمیزکننده لنز دوربین و برای آینه‌ها از الکل ایزوپروپیل ۹۹٪ و پنبه استریل با روش‌های بسیار خاصی که در اینترنت آموزش داده شده، استفاده کنید. همیشه اول با یک دمنده هوا، گرد و غبار را پاک کنید.
