در این سلسله مقالات قصد داریم در مورد تلسکوپهای نوری صحبت کنیم.
تلسکوپهای نوری با امواج الکترومغناطیسی حدود 400 تا 700 نانو متر سروکار دارند.همانطور که می دانید نور مرئی بخش کوچکی از طیف بسیار گسترده امواج الکترومغناطیسی است.
همانطور که در تصویر فوق ملاحظه می کنید امواج الکترومغناطیسی گستره بسیار وسیعی را پوشش می دهد که در یک سمت این گستره امواج رادیویی با طول موج بسیار بلند (طول موجهای متری ) را شامل می شود و در سمت دیگر امواج گاما (طول موجهای بسیار بسیار کوتاه)
امواج مرئی همانطور که اشاره شد شامل طول موجهای 400 تا 700 نانو متر هستند که گستره رنگی طیف را تشکیل می دهند.پس به خاطر داشته باشید که نور مرئی همانند دیگر امواج الکترومغناطیسی رفتار موجی هم دارد.
عدسیها تکه شیشه هایی معمولا دایره ای شکلند که ضخامت مرکز و کناره ها برابر نیست.
اگر مرکز عدسی از لبه های ان ضخیمتر باشد به چنین عدسی محدب می گویند. هدف از ساخت عدسیهای محدب همگرا کردن پرتوهای نور است. در این عدسیها مرکز عدسی از لبه های ان نازکتر است.
برای همگرا و واگرا کردن پرتوهای نور همچنین می توان از اینه های خمیده نیز استفاده کرد.
در تصویر فوق یک اینه مقعر را ملاحظه می کنید که عملکردی شبیه عدسی محدب دارد.پرتوهای موازی نور پس از برخورد با سطح خمیده اینه مقعر در کانون اینه همگرا می شوند.
در تصویر فوق عملکرد اینه ای محدب را ملاحظه می کنید. پرتوهای موازی نور پس از انعکاس از سطح خمیده اینه محدب واگرا می شوند.
محور اپتیکی در عدسیها و لنزها خطی فرضی است که عمود بر عدسی یا اینه است و درست از مرکز عدسی یا اینه می گذرد.
در عدسیهای محدب یا اینه های مقعر که عمل همگرایی پرتوهای نور را انجام می دهند نقطه ای که پرتو های همگرا شده به هم می رسند را کانون می گویند.و فاصله بین کانون تا عدسی یا اینه را فاصله کانونی می نامند.البته در اینه های محدب و عدسیهای مقعر هم فاصله کانونی قابل تعریف می باشد اما به شکل غیر حقیقی.به این شکل که از انجایی که در این اینه ها و عدسیها عمل واگرایی نور صورت می گیرد امتداد فرضی پرتوهای نور را در نظر گرفته و محل تلاقی فرضی انها را کانون می نامند (به شکلهای فوق توجه کنید).
نسبت کانونی حاصل تقسیم فاصله کانونی بر قطر عدسی یا اینه است.
