زمستان سوژه‌های بی‌نظیری برای علاقه‌مندان عکاسی نجومی دارد. در این مقاله یاد می‌گیرید که هر کدام در چه صورت فلکی هستند و به چه تجهیزاتی برای ثبت آن‌ها نیاز دارید. اندازه‌گیری‌های مورداستفاده در این مقاله بر اساس سنسور استاندارد میکرو چهارسوم مثل ASI1600 هستند. این اندازه‌گیری‌ها بسته به سنسور تغییر می‌کنند.
اجازه دهید با یکی از محبوب‌ترین اجرام اعماق فضا که برای مبتدیان نیز مناسب است، شروع کنیم. سحابی جبار که با نام M42 نیز شناخته می‌شود، ساده‌ترین و معروف‌ترین جرم اعماق آسمان در زمستان است. M42 سحابی نشری است، یعنی از گازهای یونیزه‌شده تشکیل شده است که نورهایی با طول موج‌های مختلف منتشر می‌کنند. سحابی جبار اولین سوژه عکاسی نجومی بیشتر افراد است.
سحابی جبار در صورت فلکی جبار با چشم غیرمسلح در آسمان تاریک، حتی با آلودگی نوری زیاد، قابل‌تشخیص است و سوژه‌ای عالی برای مشاهده با دوربین دوچشمی محسوب می‌شود. بهترین ابزار برای عکاسی نجومی از M42 تلسکوپ با فاصله کانونی بین ۲۵۰ تا ۵۰۰ میلی‌متر است.
خوشه پروین که به‌عنوان هفت خواهران یا M45 نیز شناخته می‌شود، خوشه‌ای باز شامل بیش از ۱۰۰۰ ستاره است که توسط گرانش ترکیبی کنار هم قرار گرفته‌اند. خوشه پروین در فاصله ۴۴۴ سال نوری، نزدیک‌ترین جرم اعماق فضا به زمین در فهرست ما است.
این خوشه ستاره‌ای در صورت فلکی ثور قرار دارد. در آسمان شب، دنبال علامت سوال یا خوشه انگوری کوچک بگردید. M45 به‌اندازه‌ای روشن است که با چشم غیرمسلح و حتی در آسمان با آلودگی نوری متوسط دیده می‌شود. در نتیجه، یکی دیگر از سوژه‌های عالی برای رصد با دوربین دوچشمی است. اگر می‌خواهید از خوشه پروین عکس بگیرید، بهترین گزینه تلسکوپ با فاصله کانونی بین ۲۵۰ تا ۵۰۰ میلی‌متر است.
سحابی عروس دریایی بقایای ابرنواختر است، یعنی باقی‌مانده ستاره‌ای که منفجر شده است.
این سحابی در صورت فلکی جوزا قرار دارد و بهتر است با فیلتر باند باریک و فاصله کانونی ۳۰۰ تا ۴۵۰ میلی‌متر از آن عکس بگیرید.
سحابی خرچنگ ابرنواختر نوع II است.
سحابی خرچنگ در صورت فلکی ثور قرار دارد و بیشتر با فیلتر باند باریک عکاسی می‌شود. عکس گرفتن از این سحابی به‌دلیل کوچک و کم‌نور بودن آن کار سختی است ولی برای کسانی که چالش را دوست دارند، سوژه خوبی محسوب می‌شود. توصیه می‌کنیم از فاصله کانونی ۲۰۰۰ تا ۴۰۰۰ میلی‌متر استفاده کنید تا بیشترین جزئیات را ثبت کنید.
سحابی سر میمون سحابی انتشاری منطقه H II است. این سحابی در صورت فلکی جبار در فاصله حدود ۶۴۰۰ سال نوری از زمین قرار دارد. سر میمون بسیار بزرگ و روشن است و اگر با باند باریک عکاسی شود، بعد از پردازش بسیار رنگارنگ خواهد بود. فاصله کانونی مناسب برای عکاسی از این سوژه حدود ۷۰۰ تا ۱۰۰۰ میلی‌متر است.
عکس‌های نوردهی طولانی نشان می‌دهند که کهکشان آندرومدا جهانی از ستاره‌ها است که شباهت زیادی به کهکشان راه شیری ما دارد. به‌همین دلیل، به‌عنوان کهکشان خواهر ما نیز شناخته می‌شود. کهکشان آندرومدا به‌قدری دور است که فقط با ترکیب تلسکوپ و دوربین می‌توان زیبایی خیره‌کننده آن را ثبت کرد.
اگرچه آندرومدا در فاصله ۲.۵ میلیون سال نوری از زمین قرار دارد، در آسمان شب بسیار بزرگ است. شاید نتوانید آن را با چشم غیرمسلح ببینید ولی حدود ۶ برابر بزرگ‌تر از ماه است! برخی زیر آسمان بسیار تاریک می‌توانند این کهکشان را با چشم غیرمسلح ببینند.
برای گرفتن بهترین عکس از آندرومدا، از فاصله کانونی بین ۲۰۰ تا ۴۰۰ میلی‌متر استفاده کنید. آندرومدا اولین کهکشانی است که بیشتر افراد از آن عکس می‌گیرند.
این سحابی خانه بسیاری از اجرام زیبای آسمان شب زمستان است، از جمله سحابی جبار، سر اسب، شعله، سر جادوگر، مرد دونده، حلقه برنارد و بسیاری دیگر.
برای عکاسی از صورت فلکی شکارچی از ابزاری با میدان دید گسترده استفاده کنید. با نوردهی بسیار طولانی می‌توانید بعضی از سحابی‌ها و ابرهای هیدروژنی آن را ثبت کنید. این اجرام به‌ویژه با دوربین‌های عکاسی نجومی یا DSLR تنظیم‌شده برای عکاسی در شب آشکارتر می‌شوند.
سحابی کالیفرنیا در صورت فلکی برساوش در فاصله ۱۰۰۰ سال نوری از ما قرار دارد. این سحابی نشری به‌دلیل شباهت به ایالت کالیفرنیا به این نام معروف شده است.
سحابی کالیفرنیا را می‌توان با فیلتر باند باریک و همچنین پهن عکس‌برداری کرد، ولی باند باریک بهترین گزینه برای آشکار کردن جزئیات آن است. اگر می‌خواهید از کل سحابی عکس بگیرید، از فاصله کانونی بین ۲۰۰ تا ۵۰۰ میلی‌متر استفاده کنید.
خوشه کندوی عسل شامل حدود ۱۰۰۰ ستاره است و سومین جرم درخشان در فهرست مسیه محسوب می‌شود.
این خوشه ستاره‌ای باز شلوغ در صورت فلکی خرچنگ قرار دارد. M44 در آسمان تاریک دیده می‌شود و سوژه‌ای عالی برای عکاسی باند پهن با فاصله کانونی ۳۰۰ تا ۵۰۰ میلی‌متر است.
این زوج جذاب در صورت فلکی جبار، درست در لبه کمربند شکارچی، قرار گرفته‌اند. سحابی سر اسب از نوع تاریک و سحابی شعله نشری است. هر دو حدود ۱۵۰۰ سال نوری از زمین فاصله دارند که نسبت به بقیه کیهان بسیار نزدیک هستند.
برای عکاسی از این دو سوژه از فاصله کانونی بین ۳۵۰ تا ۶۰۰ میلی‌متر استفاده کنید. از هر دو می‌توانید با باند باریک و باند پهن عکس‌برداری کنید.
مثل سحابی سر اسب و شعله، می‌توانید سحابی روح را با همسایه‌اش یعنی سحابی قلب، ثبت کنید. این سحابی پرنور و بزرگ که فقط ۷۵۰۰ سال نوری از زمین فاصله دارد، سوژه‌ای عالی برای عکاسی است.
سحابی روح بهتر است با فاصله کانونی ۲۵۰ تا ۵۰۰ میلی‌متری تصویربرداری شود. این سوژه برای عکاسی با باریک باند و باند پهن مناسب است. اگر می‌خواهید قلب را نیز ثبت کنید، از ۱۵۰ تا ۲۰۰ میلی‌متر استفاده کنید.
سحابی قلب و روح در صورت فلکی ذات‌الکرسی هستند. سحابی قلب به سحابی سر ماهی و بخشی از مجموعه قلب و روح وصل است. به‌راحتی می‌توانید این دو سحابی را پیدا کنید، زیرا هر دو از نوع نشری بسیار درخشان هستند.
سحابی قلب سوژه مناسب برای عکاسی با فیلتر باند باریک و پهن است. بهتر است از فاصله کانونی ۲۰۰ تا ۴۰۰ میلی‌متر استفاده کنید. همچنین، با فاصله کانونی ۱۰۰۰ میلی‌متری می‌توانید به مرکز این سحابی نزدیک شوید و خوشه ستاره‌ای باز ملوت ۱۵ را ثبت کنید.
این سحابی نشری در صورت فلکی ارابه‌ران در فاصله ۱۵۰۰ سال نوری از زمین قرار دارد.
می‌توانید سحابی ستاره شعله‌ور را با فاصله کانونی ۳۰۰ متر تا ۵۰۰ میلی‌متر ثبت کنید و بهترین روش عکاسی از آن با فیلتر باند باریک است. این سحابی بسیار دراز است، بنابراین عکاسی از آن با حسگر مربعی ممکن است سخت باشد.
سحابی انتشاری بچه قورباغه ۱۲۰۰۰ سال نوری از زمین فاصله دارد و در صورت فلکی ارابه‌ران درست کنار سحابی ستاره شعله‌ور قرار گرفته است.
بهترین فاصله کانونی برای عکاسی از این سحابی ۸۰۰ تا ۱۰۰۰ میلی‌متر است. همچنین، سوژه فوق‌العاده‌ای برای عکاسی با باند باریک است و جزئیات و طول موج‌های زیادی را برای پردازش تولید می‌کند.
| بیشتر بخوانید: ۵ نکته ساده درباره عکاسی نجومی برای مبتدیان |
آخرین سوژه فهرست ما کهکشان مثلث است. این کهکشان مارپیچی در صورت فلکی مثلث در فاصله ۲.۷ میلیون سال نوری از زمین قرار دارد. کهکشان مثلث، آندرومدا و کهکشان راه شیری سه کهکشان اصلی هستند که گروه محلی ما را تشکیل می‌دهند.
بهتر است با فاصله کانونی ۵۰۰ تا ۱۰۰۰ میلی‌متر با باند پهن از آن عکاسی کنید، ولی حتما مقداری داده Ha (فیلتر هیدروژن آلفا) نیز برای سحابی‌های قرمز روشن آن جمع‌آوری کنید.
این فهرست شامل ۱۵ سوژه برتر زمستانی برای رصد یا عکاسی است. کدام برای شما جذاب‌تر است؟ اگر سنسور میکرو چهارسوم ندارید و می‌خواهید بدانید که چه فاصله کانونی با سنسور شما بهتر است، از برنامه‌هایی مثل Stellarium یا سایر ابزارهای نجومی استفاده کنید.
