در جولای سال ۱۹۶۹، «نیل آرمسترانگ» و «باز آلدرین سال» دو ساعت و نیم روی ماه پیاده‌روی کردند که 10 دقیقه از آن را مشغول برافراشتن ایالات متحده روی سطح ماه بودند.
این رویداد مهم بحث‌ها و نگرانی‌های زیادی را درباره سیاست پرچم‌گذاری ایجاد کرد که در یک جمله خلاصه می‌شد: چه کسی مالک ماه است؟ بااین‌حال، پرچم آمریکا هنوز روی ماه است و به‌نظر می‌رسد قرار نیست جایی برود.
آیا می‌دانید پرچم آمریکا روی کره ماه چطور برافراشته شد و در حال حاضر چه وضعیتی دارد؟ برای یافتن پاسخ این سوال‌ها تا انتهای مقاله با ما همراه باشید.
در اوایل دهه ۱۹۹۰، «آنه پلاتوف» که در آن زمان در شرکت مهندسی هرناندز در هیوستون تگزاس کار می‌کرد، گزارشی با عنوان «جایی که هیچ پرچمی قبلا نرفته است: جنبه‌های سیاسی و فنی قرار دادن پرچم روی ماه» تهیه کرد.
پلاتوف در این گزارش توضیح داد که برافراشتن پرچم آمریکا روی ماه توسط ماموریت آپولو ۱۱ یک حرکت کاملا نمادین بود. با توجه به اینکه ایالات متحده پیمان فضای ماورای جو سازمان ملل متحد را امضا کرده است، نمی‌تواند ادعایی روی مالکیت ماه داشته باشد.
پلاتوف توضیح می‌دهد: «بااین‌حال، بحث‌های داخلی و بین‌المللی زیادی درباره درست بودن این کار وجود دارد.» کنگره لایحه تخصیص بودجه ناسا را اصلاح کرد تا این آژانس فضایی پرچم کشورهای دیگر یا پرچم‌های انجمن‌های بین‌المللی را در ماموریت‌هایی که صرفا توسط ایالات متحده تامین مالی شده بود، روی ماه نصب نکند.
پلاتوف در گزارش خود خاطرنشان کرد که وضعیت قانونی ماه تحت‌تاثیر وجود پرچم ایالات متحده روی سطح آن قرار نمی‌گیرد، ولی ناسا از جنجال بین‌المللی که ممکن بود در نتیجه این کار رخ دهد آگاه بود.
پلاتوف در گزارش خود اشاره کرد که برافراشتن پرچم توسط ماموریت آپولو ۱۱، مهندسان ناسا را با چالش‌های فنی مواجه کرد.
«آن‌ها یک تیر پرچم با میله افقی طراحی کردند که به پرچم اجازه می‌داد بر مشکل نبود جو در ماه غلبه کند و بدون باد به اهتزاز درآید. عوامل دیگری که در طراحی در نظر گرفته شد وزن، مقاومت در برابر حرارت و سهولت سرهم‌کردن برای فضانوردانی بود که لباس فضانوردی دامنه حرکت و توانایی آن‌ها را برای گرفتن اشیا محدود می‌کرد.»
باز آلدرین، فضانورد آپولو ۱۱، در مصاحبه‌ای گفت وقتی به پرچم برافراشته‌شده نگاه کرد، احساس کرد در آن لحظه اتحادی تقریبا عرفانی بین همه مردم جهان وجود دارد.
آلدرین همچنین توضیح داد پرچمی که او و آرمسترانگ روی ماه نصب کردند، از هیوستون به قیمت ۵.۵ دلار خریداری شده بود. «زیر سطح خاکی، لایه بسیار سفتی وجود داشت. ما توانستیم میله پرچم را فقط چند اینچ در آن فرو کنیم. خیلی محکم به‌نظر نمی‌رسید.»
پلاتوف در تحقیقات خود متوجه شد شش پرچمی که ماه‌نوردان آپولو روی ماه قرار داده‌اند، همگی به‌یک اندازه نیستند.
علاوه‌بر این، پرچم آپولو ۱۷ که در دسامبر ۱۹۷۲ نصب شد، نسبت به بقیه خاص‌تر بود. این پرچم در اتاق کنترل عملیات ماموریت در طول ماموریت های دیگر آپولو نصب شده بود و سپس توسط آخرین خدمه ماه‌نورد، «یوجین سرنان» و «جک اشمیت»، روی ماه قرار گرفت.
وضعیت امروز این پرچم‌ها معلوم نیست. حتی اگر بعد از بلند شدن موشک از روی ماه ایستاده باقی مانده باشند، تقریبا مسلم است که درست مثل روز اول نیستند. پلاتوف می‌گوید: «به‌احتمال زیاد، نایلون پرچم در نتیجه قرار گرفتن طولانی مدت در معرض نور خورشید از بین رفته است.»
پرچم‌های روی ماه احتمالا فرسوده شده‌اند و ممکن است در طول زمان متلاشی شده باشند. همچنین یکی دیگر از تهدیدهای مخرب پرچم‌های ماه، بمباران شدن توسط شهاب‌سنگ‌ها است.
پلاتوف اشاره کرد: «چیزی که مدام در مقاله‌های مختلف می‌بینم این است که پرچم‌ها در اثر قرار گرفتن در معرض نور خورشید سفید خواهند شد. اگرچه این اتفاق برای بعضی از پرچم‌ها روی زمین رخ می‌دهد، درباره فرایند شیمیایی درگیر و امکان رخ دادن آن در محیط ماه مطمئن نیستم.»
| بیشتر بخوانید: زمین چطور به‌وجود آمد؟ |
همان‌طور که پلاتوف در مقاله تحقیقاتی خود در سال ۲۰۱۱ با عنوان «شش پرچم بر فراز ماه: نقش پرچم‌ها در تئوری‌های توطئه فرود بر ماه» می‌نویسد، «چه پرچم‌ها هنوز ایستاده باشند یا به‌خاطر دهه‌ها قرار گرفتن در معرض محیط خشن ماه از بین رفته باشند، میراث آن‌ها به‌عنوان نماد اکتشاف انسان در فضا دست‌نخورده باقی مانده است. واضح است که اهمیت تصاویر نصب پرچم روی ماه تا مدت‌ها پس از مرگ کسانی که در این اقدام تاریخی شرکت کردند، باقی خواهد ماند.»
پاسخ پلاتوف به کسانی که معتقد هستند فرود انسان روی ماه ساختگی بود، قاطعانه است: «رد کردن توطئه‌های دروغین درباره فرود روی ماه کار سختی نیست. شواهد زیادی وجود دارد که ثابت می‌کند فرود آپولو واقعی بوده است و انسان‌ها روی سطح ماه راه رفته‌اند. مشکل واقعی این است که باید به مردم تفکر انتقادی را آموزش داد. آیا واقعا فکر می‌کنید تمام افرادی که در برنامه آپولو شرکت داشتند این راز را به‌مدت پنجاه و پنج سال حفظ کرده‌اند؟ یا اینکه افرادی با همکاری یکدیگر توانسته‌اند از قدرت علم و فناوری برای رسیدن به هدف فرود فضانوردان روی ماه و بازگرداندن آن‌ها به خانه استفاده کنند، محتمل‌تر است؟»
پلاتوف در نهایت نتیجه گرفت افرادی که فرود آمدن روی ماه را انکار می‌کنند، آزاد هستند هر چیزی را که می‌خواهند باور کنند. ولی این باعث نمی‌شود حق با آن‌ها باشد.
